|
Historia Katedry Gleboznawstwa wiąże się z powstaniem Wydziału Rolniczego przy Towarzystwie Kursów Naukowych w 1906 r. W programie studiów prowadzony był przedmiot gleboznawstwo i nawożenie (dające początek obecnemu gleboznawstwu i chemii rolniczej). Organizacyjnie jako pierwszy w 1911 r. powołano Zakład Chemii Rolnej, którego kierownikiem został prof. dr hab. Józef Mikułowski-Pomorski (do śmierci w 1935 r.). W utworzonej w 1918 r. Królewsko-Polskiej Szkole Głównej Gospodarstwa Wiejskiego Zakład Chemii Rolnej wchodził nadal w struktury Wydziału Rolniczego. Zakład w 1935 r. został przekształcony w Katedrę Chemii Rolnej, a funkcję kierownika objął prof. Marian Górski, który sprawował ją do 1960 r., a po Nim kierownictwo przejął prof. Józef Goralski.
Równolegle toczyła się organizacyjna historia gleboznawstwa. Przy Wydziale Leśnym w 1918 r. powstał Zakład Gleboznawstwa wraz z Mineralogią, Petrografią i Geologią, który w 1922 r. został przypisany do Wydziału Ogrodniczego i pozostał w jego strukturach do 1939 r. W tym okresie miały miejsce różne zmiany organizacyjne. W 1923 r. odłączono Zakład Gleboznawstwa, przydzielając mu tymczasową siedzibę w Skierniewicach. Uchwałą Rady Wydziału Ogrodniczego z 1932 r. ponownie połączono dwa zakłady w Katedrę Gleboznawstwa, jeden pod nazwą Zakład Mineralogii, Petrografii i Geologii, a drugi Gleboznawstwa. Kierownikami Zakładu, a potym Katedry Gleboznawstwa byli kolejno: dr Tadeusz J. Woyno, profesor Politechniki Warszawskiej do 1922 r., prof. Józef Sioma do śmierci w 1937 r., następnie do II wojny światowej kuratorami katedry byli dziekani Wydziału Ogrodniczego. Po drugiej wojnie światowej w 1945 r. Katedra Gleboznawstwa znalazła się w strukturach Wydziału Rolniczego. Stanowisko kierownika objął prof. dr hab. Arkadiusz Musierowicz, profesor Politechniki Lwowskiej. Po przejściu prof. A. Musierowicza na emeryturę w 1964 r. kuratorami Katedry byli prof. M. Birecki, a od 1966 r. profesor Bohdan Dobrzański, którego od 1969 r. mianowano kierownikiem Katedry Gleboznawstwa.
W 1970 r. przeprowadzono w SGGW reorganizację polegającą na tworzeniu dużych jednostek. Z trzech katedr: Gleboznawstwa, Chemii Rolnej i Mikrobiologii Rolniczej, powstał Instytut Gleboznawstwa i Chemii Rolnej, którego dyrektorem do 1976 r. był prof. B. Dobrzański. Podczas kolejnej reorganizacji w 1976 r. przegrupowano jednostki. Chemia Rolna weszła w skład Międzywydziałowego Instytutu Chemii i Chemii Rolnej kierowanego przez prof. Osmana Achmatowicza. Z Gleboznawstwa i Mikrobiologii powstał Instytut Gleboznawstwa, kierowany do 1980 r. przez prof. B. Dobrzańskiego, a później do 1982 r. prof. S. Kowalińskiego. W wyniku ponownej reorganizacji w 1982 r. powstały samodzielne katedry, które do końca 1999 r. funkcjonowały jako trzy niezależne jednostki: Katedra Gleboznawstwa, w której kierownikami byli: prof. Z. Czerwiński (1982- 1996) i dr hab. A. Kusińska (1997-1999); Katedra Chemii Rolniczej, gdzie funkcję kierownika kolejno pełnili profesorowie: S. Moskal (1982-1986), T. Barszczak (1986-1991), S. Mercik (1991-1997) oraz Katedra Mikrobiologii Rolniczej.
Z początkiem 2000 r. po kolejnej reorganizacji, powstała przez połączenie trzech jednostek Katedra Nauk o Środowisku Glebowym, której kierownikami byli: dr hab. D. Czępińska-Kamińska (2000-2008) i dr hab. Józef Chojnicki (2009-). Katedra obejmowała dwa zakłady (do 2007 także zakład Mikrobiologii Rolniczej): Gleboznawstwa – kierowanym przez prof. J. Pracza (2000-2008) i dr W. Kwasowskiego (2009-), Chemii Rolniczej – z kierownikiem dr hab. W. Stępniem.
|
English
Polski
