Okres 1970-1984

Badania prowadzone w tym okresie były częściowo kontynuacją tematów wcześniej rozpoczętych, a po części dotyczyły nowych zagadnień. Tematy kontynuowane to prace z zakresu anatomii rozwojowej i embriologii roślin uprawnych. Podjęcie nowych zagadnień badawczych wiązało się z wprowadzeniem metod mikroskopii elektronowej na początku lat 70-tych. W 1978 roku w obrębie Zakładu Botaniki utworzono samodzielną Pracownię Cytologii. Wykształcona zastała kadra pracowników naukowych i technicznych posługujących się technikami mikroskopii elektronowej. Umożliwiło to rozpoczęcie badań nad reakcją cytologiczną, różnicowaniem tkanek i organogenezą roślin uprawnych, głównie ziemniaka w warunkach infekcji wirusowej. Prace z tym zakresie prowadzone były we współpracy z Instytutem Ziemniaka w Młochowie.

Okres 1985-1996

W okresie tego dziesięciolecia stale rozbudowywał się warsztat badawczy Katedry. Badania w tym okresie były kontynuacją badań wcześniejszych. Dotyczy to prac nad interakcją roślina wyższa-wirusy. Ten kierunek badań wzbogacany był o coraz nowsze techniki i układy modelowe, w tym wiroidy. Celem tych prac było scharakteryzowanie reakcji cytologicznej roślin w warunkach infekcji wirusowej, przy zastosowaniu metod mikroskopii optycznej i elektronowej oraz technik immunocytochemicznych. Prace te były ukierunkowane w szczególności na poznanie struktury wiroplazmy, jej lokalizacji oraz roli w transporcie wirusa. W ramach tych badań nawiązano także współpracę ze Stacją Patologii Roślin INRA w Rennes (Francja).

Nowym kierunkiem badawczym podjętym w tym okresie są zagadnienia interakcji pomiędzy ryzobiami a roślinami motylkowatymi. Temat ten obejmował cytologiczne aspekty infekcji i inicjacji primordium brodawki oraz procesów różnicowania i degradacji tkanki bakteroidalnej. W badaniach tych po raz pierwszy w Polsce zastosowano metody immunocytochemicznej lokalizacji nodulin przy użyciu złota koloidalnego. Przeprowadzono też morfometryczną analizę brodawek efektywnych i nieefektywnych w wiązaniu azotu. W ramach tych badań Katedra współpracowała z Instytutem Chemii Bioorganicznej PAN w Poznaniu (prof. Andrzej Legocki), Uniwersytetem Łódzkim (prof. Maria Olszewska), Uniwersytetem Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie (prof. Zbigniew Lorkiewicz) oraz Uniwersytetem Genewskim (prof. William Broughton). Badania te były częściowo finansowane przez projekt KBN nr 5S 301 007 04 pod tytułem "Morfogeneza brodawek korzeniowych koniczyny białej indukowanych dzikimi i zmutowanymi szczepami Rhizobium leguminosarum biovar. trifolii".

Innym nowym kierunkiem badawczym była analiza układu pasożytniczego roślina wyższa-nicienie. Prace prowadzone w Katedrze koncentrowały się na poznaniu struktury syncytiów indukowanych przez mątwiki (Heterodera) w korzeniach roślin krzyżowych oraz pszenicy. Analiza morfogenezy syncytiów ukierunkowana jest na poszukiwanie uchwytnych na poziomie komórkowym mechanizmów odporności na porażenie nicieniami. W tym zakresie Katedra współpracowała z Uniwersytetem w Uppsali (Szwecja - dr Crister Magnusson) i Uniwersytetem Christiana-Albrechta w Kilonii (RFN - prof. Urs Wyss i dr Florian Grundler). Zespół nematologiczny został włączony do programu badawczego Unii Europejskiej (Concerted Action Programme "Resistance Mechanisms against Plant Parasitic Nematodes" 1993-96), w ramach którego kilkanaście ośrodków europejskich badało ten układ pasożytniczy także metodami biologii molekularnej. Nasze badania w tym zakresie były finansowane przez projekt KBN nr 5P 204 006 05 pod tytułem "Cytologiczna charakterystyka reakcji roślin odpornych i podatnych na porażenie nicieniami".

Kolejnym obszarem zainteresowań naukowych pracowników Katedry była interakcja roślina wyższa-grzyby pasożytnicze. Badania te ukierunkowane są na poznanie zmian cytologicznych pszenicy, żyta, pszenżyta i złocienia porażonych grzybami z rzędu Uredinales w warunkach swobodnej infekcji i przy zastosowaniu fungicydu.

Odrębnym kierunkiem ostatniego dziesięciolecia są badania ekologiczne populacji chwastów w monokulturach rolniczych. Obserwacje i eksperymenty prowadzone na populacji chabra, miały na celu poznanie wewnątrzpopulacyjnych procesów i mechanizmów konkurencji chwastów z rośliną uprawną. Ponadto badano także efektywność układu symbiotycznego ryzobia-rośliny motylkowate w warunkach polowych. Badania te były finansowane przez projekt KBN nr 5S 308 038 06 pod tytułem "Wpływ efektywności układu symbiotycznego na trwałość, plonowanie oraz jakość paszy koniczyny białej i komonicy zwyczajnej w mieszance z trawami w zależności od szczepienia bakteriami Rhizobium", kierowanego przez dr Franciszka Bukowieckiego z Instytutu Melioracji Użytków Zielonych w Falentach.

Badania Katedry finansowane były z funduszy na działalność statutową Katedry, 4 centralnych i resortowych programów badawczych oraz 3 projektów KBN.

Okres 1997-2006

• Badania interakcji rośliny / ryzobia
• Badania interakcji rośliny / nicienie
• Badania interakcji rośliny / wirusy i fitoplazmy
• Badania interakcji rośliny / grzyby
• Badania ekologiczne
• Badania fitosocjologiczne
• Badania tkanek korowych jodły
• Rozwój organów generatywnych Solanum muricatum
• Anatomia organów surowcowych roślin leczniczych
• Biologia kwitnienia i oowocowania gruszy azjatyckiej.

Badania interakcji rośliny / ryzobia

Badania dotyczą kilku aspektów tej interakcji. W szczególności prowadzono analizę mikroskopową fenotypowych efektów mutacji w genomie endosymbionta. Badano zmiany w brodawkach korzeniowych koniczyny indukowanych szczepami Rhizobium leguminosarum bv. trifolii o zmutowanych genach exo; w brodawkach łubinu indukowanych szczepami Bradyrhizohbium sp. (Lupinus) o zmutowanych genach nolL i nodZ oraz w brodawkach roślin tropikalnych Crotalaria juncea, Flemingia congesta, Lablab purpureus indukowanych szczepami Rhizobium sp. NGR234 o zmutowanych genach rhcN, y4xI, nod2, nifA. Dla jednego z mutantów w obrębie genów exo (pssP) przeprowadzono ponadto reakcje na lokalizację H₂O₂ na poziomie mikroskopu świetlnego (reakcja barwna z zastosowaniem DAB) i mikroskupu elektronowego (reakcja z CeCl₃). Prowadzono też analizę ekspresji genów roślinnych i bakteryjnych związanych z symbiozą. Metodami immunocytochemicznymi lokalizowano roślinne białko PR10 w brodawkach korzeniowych łubinu i lipopolisacharydy komórek Rhizobium w brodawkach koniczyny i komonicy. Wykorzystując gen gus badano też lokalizację aktywności promotora genu Llpr10.1a w roślinach transgenicznego tytoniu i brodawkach korzeniowych transgenicznej komonicy.

Cytologiczna charakterystyka układu symbiotycznego rośliny / ryzobia dotyczyła anatomii i ultrastruktury brodawek korzeniowych następujących roślin: Cytisus, Astragalus, Pisum oraz przedstawicieli plemienia Genisteae: Sarothamnus, Chamaecytisus, Genista, Lembotropis, Ulex, Lupinus, Laburnum. W pracach tych wykorzystywano również metody morfometryczne do analizy tkanki bakteroidalnej.

Badania tego układu symbiotycznego zostały w ostatnich latach rozszerzone o lokalizację (metodami cytochemicznymi) aktywności niektórych enzymów: katalazy, kwaśnej fosfatazy oraz fosfatazy glukozo-6P w trakcie różnicowania się komórek brodawek korzeniowych grochu, ze szczególnym uwzględnieniem tkanek przewodzących. Kolejnym zagadnieniem podjętym w Katedrze były badania wpływu stresów abiotycznych (zasolenia podłoża, niedoboru fosforu, obecności metali ciężkich [Pb²⁺, Hg²⁺]) na ultrastrukturę brodawek grochu, aktywność kwaśnej fosfatazy, lokalizację dehydrogenazy bursztynianowej i H₂O₂ oraz wybranych składników systemu antyoksydacyjnego w brodawkach korzeniowych. Na poziomie cytologicznym reakcję rośliny na tego typu stresy wiązano w szczególności z peroksysomami. Obserwowano też zmniejszenie w komórkach poziomu oddychania i produkcji H₂O₂.

W nurcie badań nad czynnikami stresowymi przeprowadzono doświadczenia nad reakcją obronną komórek hypokotyli fasoli traktowanych jonami miedzi (II). Zaobserwowano wzmożoną syntezę fenoli w komórkach kory pierwotnej tych hypokotyli.

Rozpoczęto też badania nad udziałem ekspansyn w rozwoju brodawek korzeniowych. Stwierdzono metodami immunocytochemicznymi obecność białek podobnych do ekspansyn w ścianach komórkowych w merystemie brodawki, w niciach infekcyjnych oraz tkance bakteroidalnej. Można przypuszczać, że rola tych białek w ścianach komórkowych merystemu brodawki polega na rozluźnianiem ścian poprzedzającym wzrost komórek. W toku badań wykazano też, iż białka podobne do ekspansyn mogą brać udział w procesie uwalniania bakterii z nici infekcyjnych i funkcjonowania bakteroidów.

W ramach badań interakcji rośliny / ryzobia kontynuowana jest współpraca z Instytutem Chemii Bioorganicznej PAN w Poznaniu (zespół prof. Andrzeja Legockiego), Uniwersytetem Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie (prof. Anna Skorupska, prof. Wanda Małek, prof. Teresa Urbanik-Sypulewska) oraz Uniwersytetem Genewskim (prof. William Broughton).

Badania interakcji rośliny / nicienie

Kontynuowano badania morfogenezy syncytiów w ramach grantu KBN "Anatomiczne i ultrastrukturalne zmiany w morfogenezie syncytiów związane z ich efektywnością w korzeniach roślin krzyżowych porażonych mątwikiem burakowym (Heterodera schachtii) (grant nr 6P04C 037 15). Opracowano anatomię i ultrastrukturę korzeni podatnych i odpornych odmian rzodkwi i gorczycy oraz tolerancyjnego rzepaku porażonych tym nicieniem. Prowadzono też immunolokalizację cytoszkieletu w komórkach korzenia tworzących syncytium.

Badano histologiczne, ultrastrukturalne i molekularne aspekty interakcji mątwika burakowego i rzodkiewnika oraz rzodkwi w ramach finansowanego przez Unię Europejską programu "Basis and development of molecular approaches to nematode resistance" (BIO4-CT96-0318, "ARENA").

Badania nad nicieniami cystowymi były kontynuowane w ramach kolejnego grantu Unii Europejskiej "Making plants resistant to plant parasitic nematodes: no access-no feeding" / "Wytwarzanie roślin odpornych na nicienie pasożytnicze: ograniczanie infekcji - głodzenie nicienia" ("NONEMA", QLK5-CT-1999-01501). Prace koncentrowały się tu na lokalizacji ekspresji genów celulaz i ekspansyn roślinnych w syncytiach indukowanych w korzeniach pomidora przez mątwika ziemniaczanego (Globodera rostochiensis). Ekspresja ta badana jest na poziomie mRNA metodą hybrydyzacji in situ i na poziomie białka metodami immunocytochemicznymi. Obie zastosowane techniki wykazały specyficzną dla interakcji pomidor/mątwik zwiększoną ekspresję celulazy 7 i 8 oraz ekspansyny 5. Prace te możliwe były dzięki wzbogaceniu warsztatu badawczego Katedry o elementy aparatury służącej do badań molekularnych.

W ramach badań nad źródłami odporności na nicienie przeprowadzono we współpracy ze Scottish Crop Research Institute (Szkocja) cytologiczną analizę porównawczą rozwoju syncytiów zaindukowanych przez mątwika agresywnego (Globodera pallida) w korzeniach podatnej odmiany ziemniaka i odpornych linii Solanum andigena oraz S. canasense.

We współpracy z Laboratorium Nemotologii Uniwersytetu w Wageningen (Holandia) przeprowadzono też analizę wzoru ekspresji genu GPA2 w transgenicznych roślinach ziemniaka porażonych wirulentną i awirulentną linią mątwika agresywnego. Badania prowadzone na poziomie mRNA (hybrydyzacja in situ) wykazały zróżnicowanie ekspresji tego genu w zależności od wieku syncytium. Następnie dla tego samego układu eksperymentalnego przeprowadzono cytologiczną analizę rozwoju syncytium.

W ramach grantu KBN " Wykorzystanie RNAi w genomice funkcjonalnej i biotechnologii roślin uprawnych” (grant nr PBZ-KBN-089/P06/2003 prowadzony przez Katedrę Genetyki, Hodowli i Biotechnologii Roślin SGGW) zespół naszej Katedry brał udział w wykonywaniu podzadania badawczego „Wykorzystanie RNAi do uzyskania roślin pomidora o zwiększonej odporności na nicienie”. Metodą hybrydyzacji in situ została przeprowadzona w naszym laboratorium analiza ekspresji wybranych genów-kandydatów o potencjalnej podwyższonej ekspresji w syncytiach.

W Katedrze podjęto też prace nad interakcją roślin z inną grupą nicieni - guzakami w ramach grantu Unii Europejskiej "Durable Resistance Management of the Soil-borne Quarantine Nematode Pests Meloidogyne chitwoodi and M. fallax" / "Ograniczenie szkodliwości kwarantannowych nicieni pasożytniczych Meloidogyne chitwoodi i M. fallax w uprawach rolniczych" ("DREAM", QLK5-CT-1999-01462). Prowadzone były tu anatomiczne i ultrastrukturalne badania korzeni podatnych i odpornych odmian roślin ziemniaka, rzodkwi, życicy i papryki porażonych guzakiem z gatunku Meloidogyne chitwoodi.

W roku 2006 rozpoczęto też we współpracy z Uniwersytetem Rolniczym w Wiedniu analizy budowy anatomicznej i ultrastrukturalnej syncytiów zaindukowanych przez mątwika ziemniaczanego (Globodera rostochiensis) w korzeniach transgenicznej linii pomidora L2, posiadającej konstrukt wyciszający gen ekspansyny 5 pod kontrolą konstytutywnego promotora CaMV 35S.

W Katedrze prowadzone są też badania nad lokalizacją jonów Ca²⁺ w korzeniach roślin należących do rodziny Brassicaceae porażonych mątwikiem burakowym (Heterodera schachtii). Stwierdzono, że w korzeniach Sinapis alba odm. Albatros oraz Brassica napus (oddmiany ‘Bor’ i ‘Kana’) stężenie cytozolowego wapnia jest związane ze stadium rozwojowym nicienia.

Od roku 2006 zespół Katedry bierze udział w europejskim programie Cost Action 872 „Exploiting genomics to understand plant-nematode interactions”, którego głównym celem jest poznanie molekularnych podstaw mechanizmów podatności i odporności roślin na nicienie pasożytnicze i wypracowanie nowych strategii ochrony roślin przed tymi pasożytami.

W związku z udziałem w grantach europejskich Katedra prowadzi ścisła współpracę w zakresie interakcji roślina / nicienie z wieloma laboratoriami zagranicznymi, a w szczególności z Laboratorium Nematologii Uniwersytetu w Wageningen (Holandia), Uniwersytetem Rolniczym w Wiedniu i Szkockim Instytutem Badań Rolniczych w Invergowrie.

Badania interakcji rośliny / wirusy i fitoplazmy

Kontynuowano badania dotyczące reakcji cytologicznej roślin w warunkach infekcji wirusami. Pracowano nad układami: ziemniak, tytoń, papryka porażone wirusem PVY (szczepy PVY^NTN oraz PVY^N);ziemniak i tytoń porażone wirusami TRV i CDV; Scheflera porażona wirusem INSV; tytoń porażony wirusem TSWV; kapusta pekińska porażona hybrydowymi genomami wirusa CaMV. W pracach tych, prowadzonych na roślinach o zróżnicowanym stopniu odporności na wirusy, szczególną uwagę zwrócono na struktury cytopatologiczne związane z cyklem życiowym wirusów, reakcję systemiczną gospodarza na porażenie wirusem oraz na drogi transportu wirusa wewnątrz rośliny. Ponadto przeprowadzono immunolokalizację białka płaszcza (CP) wirusa PVY we wczesnych etapach infekcji roślin ziemniaka. Badano też metodami cytochemicznym rozmieszczenie jonów wapnia w tkankach porażonych roślin.

We współpracy z polskimi instytutami: IHAR Młochów i  IUNG Puławy oraz Inst. Badań Odporności i Diagnostyki Patogenów w Aschersleben (Niemcy) został zdiagnozowany na roślinach ziemniaka wirus CDV-kolumbijski wirus bielunia.

Rozpoczęto też badania we współpracy z Zakładem Patogenezy Roślin IBB PAN dotyczące wpływu mutacji sense i antysense ß –1,3 glukanazy  tytoniu na infekcyjność wirusem PVY.

Kontynuowano badania zmian cytologicznych w komórkach pomidora porażonych wiroidem PSTVd: formą ostrą i łagodną.

W Katedrze podjęto również badania układu pasożytniczego roślina / fitoplazmy. Opisano reakcję anatomiczną i cytologiczną roślin z rodzajów: Limonium, Helichrysum, Gladiolus, Lilium, Tagetes, Cataranthus porażonych fitoplazmami z grupy American aster yellows. Skupiono się na zmianach w różnicowaniu się tkanek przewodzących i transporcie fitoplazm w roślinach. Analizowano też lokalizację wolnych jonów Ca2+ w komórkach roślin porażonych. Badano dynamikę utrzymywania się fitoplazm w kulturach tkankowych roślin. Podjęto też badania cytologicznych zmian następujących w roślinach Cataranthus roseus zainfekowanych przez szczepienie fitoplazmą z klonu Acer negundo pod wpływem pryskania roślin oksytetracykliną. Antybiotyk ten o szerokim spektrum działania jest również skuteczny przeciw fitoplazmom. Opisano czas wystąpienia zmian degeneracyjnych występujących w komórkach fitoplazm i ich charakter przy jednorazowym oprysku tetracykliną. Śledzono również zmiany w ilości i kondycji fitoplazm w roślinach pryskanych regularnie przez dłuższy czas antybiotykiem.

W badaniach nad wirusami, wiroidami i fitoplazmami współpracowano z Instytutem Ziemniaka w Młochowie i Instytutem Sadownictwa i Kwiaciarstwa w Skierniewicach.

Badania interakcji rośliny / grzyby

Odnośnie interakcji pasożytniczych kontynuowano i zakończono badania zmian patologicznych złocienia porażonego rdzą białą złocienia (Puccinia horiana). Opisano cykl życiowy pasożyta, reakcję komórek rośliny-gospodarza na porażenie oraz efekt działania fungicydu na rozwój infekcji.

Podjęto też w Katedrze badania interakcji roślina / grzyb pasożytniczy Plasmodiophora brassicae. Analizowano histologiczno-cytologiczne zmiany w korzeniach rzodkiewnika (Arabidopsis thaliana) porażonych grzybem na tle cyklu rozwojowego patogena.

W Katedrze zainicjowano również badania nad grzybami mikoryzowymi w ramach tematu "Charakterystyka anatomiczna i cytologiczna mikoryzy arbuskularnej tytoniu". Przeprowadzono badania ultrastruktury komórek korzenia tytoniu Nicotiana tabacum, odmiany 'Samsun', pozostającej w symbiozie pęcherzykowo-arbuskularnej z grzybem Glomus mosseae BEG-12. Prace te są prowadzone we współpracy z Uniwersytetem Rolniczym w Wiedniu. W szczególności opisano różnice ultrastrukturalne dotyczące różnych strzępek wchodzących w skład arbuskul. Szczególny nacisk położono na obserwację zmian w czasie zamierania poszczególnych jednostek infekcyjnych. Wykonano też cytochemiczne badania odnośnie lokalizacji aktywności kwaśnej fosfatazy, oparte na metodzie Gomori’ego. Stwierdzono zwiększoną aktywność badanego enzymu w roślinnej ścianie komórkowej znajdującej się w bliskim sąsiedztwie drobnych odgałęzień arbuskul. Uzyskane wyniki wskazują na aktywność fizjologiczną tych struktur grzybowych w korzeniach roślin objętych mikoryzą. Ponadto przeprowadzono cytochemiczną lokalizację aktywności celulaz wg zmodyfikowanej procedury Bala. Aktywność celulaz została zlokalizowana w roślinnej ścianie komórkowej przylegającej do międzykomórkowych strzępek grzybowych wnikających do korzenia.

Podjęto próbę lokalizacji wolnych jonów wapnia, mającą na celu określenie ewentualnych reakcji obronnych rośliny-gospodarza podczas rozwoju mikoryzy.

W roku 2006 podjęto próbę wyjaśnienia udziału elementów cytoszkieletu (mikrotubule) w reorganizacji skolonizowanych tkanek. Przeprowadzono znakowanie mikrotubul metodą immunofluorescencji oraz obserwacje z zastosowaniem mikroskopu konfokalnego. Okazało się, że w zmikoryzowanych komórkach układ mikrotubul ulegał reorganizacji – mikrotubule związane są przede wszystkim z powierzchnią pnia arbuskuli, a także biorą udział w formowaniu aparatu przedpenetracyjnego. Rozpoczęto też badania służące określeniu potencjalnej roli enzymów modyfikujących strukturę ściany komórkowej (ekspansyny oraz celulazy) w prawidłowym rozwoju mikoryzy, oraz ich udziału w poszczególnych etapach symbiozy. Na skrawkach z utrwalonych i zatopionych w żywicy fragmentach zmikoryzowanych korzeni wykonano (na poziomie mikroskopu świetlnego i elektronowego) immunolokalizację następujących enzymów: ekspansyny 5 tytoniu (NtEXPA5) oraz celulazy 7 i 8 tytoniu (NtCEL7 i NtCEL8). Uzyskane wstępne wyniki immunolokalizacji tych białek w zmikoryzowanych korzeniach potwierdzają udział powyższych enzymów w procesie adaptacji komórek kory do rozwijającej się symbiozy. Ekspansyny i celulazy są prawdopodobnie zaangażowane w przebudowę materiału w rejonie tzw. „interface”, stanowiącego strefę dwukierunkowej wymiany związków pomiędzy symbiontami.

Badania ekologiczne

W Katedrze kontynuowano i zakończono badania ekologicznych aspektów symbiozy ryzobiów z roślinami motylkowatymi rosnącymi w mieszance z trawami. Skupiono się tu na analizie plastyczności rozdziału biomasy w populacjach koniczyny i komonicy w zróżnicowanych warunkach uprawy.

Zakończono też badania nad zróżnicowaniem budowy morfologicznej (w tym: rozdziału biomasy) koniczyny białej w warunkach konkurencji z trawami z uwzględnieniem wpływu nawożenia azotowego. Wskazano znaczenie właściwego doboru odmiany w uzyskiwaniu większej trwałości koniczyny w runi. Wyspecyfikowano, które cechy morfologiczne są właściwe dla oceny trwałości i zdolności regeneracyjnych koniczyny.

Badania fitosocjologiczne

W Katedrze rozpoczęto badania fitosocjologiczne. Są to badania zbiorowisk piętra subalpejskiego i alpejskiego masywu Czarnohory. Rozpoznano i opisano skład gatunkowy i stosunki ilościowe 13 zbiorowisk roślinnych piętra subalpejskiego i alpejskiego masywu Czarnohory. Wykazano zmiany składu gatunkowego zbiorowisk wywołane wypasem owiec i bydła. Prowadzono prace syntetyczne w celu sklasyfikowania opisanych zbiorowisk roślinnych. W szczególności scharakteryzowano zbiorowiska krzewinkowe badanego regionu, wykonano analizę porównawczą tych zbiorowisk z pierwotnymi zbiorowiskami krzewinkowymi występującymi na terenach nie użytkowanych gospodarczo oraz z zaroślami kosodrzewiny i jałowca halnego. Pozwoliło to wyjaśnić pochodzenie subalpejskich borówczysk i ukazać kierunki ich antropogenicznej degradacji. Badaniami objęto także zarośla olszy zielonej oraz ziołorośla karpackie klasy Betulo-Adenostyletea Badania prowadzone są we współpracy z Laboratorium Botanicznym Karpackiego Rezerwatu Biosfery w Rachowie na Ukrainie.

Badania tkanek korowych jodły (temat zakończony)

Badano morfogenezę tkanek korowych jodły z wykorzystaniem technik mikroskopii świetlnej i elektronowej. Szczególną uwagę zwrócono na procesy skleryfikacji w łyku wtórnym i tkankach kory pierwotnej.

Rozwój organów generatywnych Solanum muricatum (temat zakończony)

W ramach grantu KBN "Wpływ wybranych czynników środowiskowych i agrotechnicznych na biologię wzrostu i rozwoju, kwitnienie, wiązanie owoców oraz plonowanie pepino (Solanum muricatum Aiton) w uprawie szklarniowej w warunkach polskich" (grant nr 5 PO 6C 004 15 prowadzony w Kat. Roślin Warzywnych i Leczniczych SGGW) w Katedrze Botaniki wykonane zostało zadanie badawcze: "Analiza rozwoju generatywnego dwóch form pepino o różnym pochodzeniu". Opracowano rozwój poszczególnych części kwiatu u form pepino różniących się pochodzeniem. Szczególną uwagę zwrócono na powstawanie ziaren pyłku oraz woreczka zarodkowego. Wykonano badania nad kiełkowaniem ziaren pyłku i wzrostem łagiewek pyłkowych w słupku. Dla jednej z form pepino opracowano rozwój zarodka i pozostałych części nasienia.

Anatomia organów surowcowych roślin leczniczych (temat zakończony)

Badano anatomię i ultrastrukturę organów surowcowych roślin leczniczych szczodraka krokoszowego, różeńca górskiego i kilku gatunków dziurawca.

Prace te prowadzono we współpracy z Katedrą Roślin Warzywnych i Leczniczych SGGW.

Biologia kwitnienia i owocowania gruszy azjatyckiej.

W ramach tego tematu badane są metodami mikroskopowymi: kwitnienie i owocowanie gruszy azjatyckiej. Skupiono się na głębszym poznaniu niektórych aspektów embriologii tego gatunku: zapylenia własnym pyłkiem i krzyżowego, żywotności pyłku różnych odmian, kiełkowania łagiewek in vitro i in planta, ultrastruktury komórek szlaku transmisyjnego. Prace te prowadzono we współpracy z Katedrą Sadownictwa SGGW